Christian van Thillo, ceo De Persgroep: 'Zestig procent van onze winst komt uit kranten'

'Er zijn mensen die zeggen: "Van Thillo je bent conservatief, je hebt nog te veel papier". Dan zeg ik: "Het zal mij een worst wezen". We kiezen voor de meest aangename wijze voor onze lezers, kijkers en luisteraars. Vaak is dat print.'

Ja, ook Christian Van Thillo kijkt Netflix. Als eigenaar van De Persgroep is hij indirect ook eigenaar van de commerciële Belgische TV-zender VTM. 'Als mensen dankzij technologie de vrijheid krijgen om te kijken wat en wanneer ze willen, gaan ze dat doen. Ik dus ook. Daarnaast blijven wij ook sociale wezens. We kijken nog altijd graag samen naar televisie. Het verschil met vroeger is dat we onze programma’s via alle platforms distribueren, live en on-demand. De digitale revolutie biedt daarvoor geweldige mogelijkheden.' Van Thillo is ceo van De Persgroep, een enorm multimediabedrijf met activiteiten in België, Denemarken en Nederland op het gebied van TV, radio, kranten, publieksbladen en internet (zie kader). De onderneming zet met 6.000 man (5.600 fte) 1,5 miljard euro om. De helft van de mensen werkt in Nederland en daar komt ook de helft van de omzet vandaan. Zestig procent van de winst komt uit kranten en de rest uit televisie, radio, tijdschriften en online services. Geen wonder dus dat de CEO niet zomaar alles omgooit naar de digitale wereld.

Papier de ideale drager
'Er zijn mensen die zeggen: "Van Thillo, je bent conservatief, je hebt nog te veel papier". Dan zeg ik: "Het zal mij een worst wezen". Wat ons drijft, is het brengen van de best mogelijke journalistiek op de meest aangename wijze voor onze lezers, kijkers en luisteraars. Voor ons maakt het niet echt uit of het print of digitaal is, maar voor de meerderheid van onze lezers blijkt papier nog steeds de ideale drager. Het lezen op tablets en smartphones is echter snel aan het groeien en daarom investeren we ook veel geld in de ontwikkeling van apps en digitale kranten.' 

AD, Parool, Trouw en Volkskrant
Van Thillo werd 27 jaar terug op zijn 27ste CEO van een 150 man tellende drukkerij, een familiebedrijf in Antwerpen. 'Mijn vader was meer drukker dan uitgever. Ook dat waren moeilijke tijden, want commerciële televisie haalde advertentiebudget uit de bladen weg. In die periode verlegden we de focus naar uitgever en werden aandeelhouder in commerciële televisie.' Begin 2000 voegde de ceo radio toe aan zijn media-assortiment in België. De droom om te groeien in het Nederlandstalig gebied kwam uit in 2002, door de overname van Het Parool. Die positie groeide flink door de overname van PCM in 2009, met onder meer de Volkskrant en Trouw. 'Dat breidden we in 2014 uit met de overname van Wegener. Een bedrijf dat ik al vanaf de jaren negentig ken en altijd een prachtig bedrijf heb gevonden, want ik ben gek op regionale media. Regionale media zijn onverwoestbaar.' 


Een kleine greep uit het uitgeefportfolio van De Persgroep in Nederland 

Zes miljoen bezoekers per dag
Digitalisering stimuleert individualisme, zo weet Van Thillo. 'Je kan niet anders doen dan daar rekening mee houden. Vooral jongeren kijken naar Youtube en in Nederland hebben al een miljoen mensen een abonnement op Netflix.' De Persgroep speelt in op sterke veranderingen in informatieconsumptie door in te zetten op online services. 'Denk aan personeelsadvertenties op de Nationale Vacaturebank, tweedehands auto’s via Autotrack en technologie via Tweakers.net. Daar zijn we aan het uitbreiden in samenwerking met onze uitgeverij. Er komen in Nederland zes miljoen mensen per dag op de websites van De Persgroep. En dat aantal groeit sterk.' 

Schaalvoordelen omzetten in digitale investeringen
De onderneming bevindt zich zoals vele mediabedrijven in een transformatieproces, zo legt Van Thillo uit. 'Wanneer een sector krimpt, zie je altijd consolidatie. Het digitale komt erbij en vervangt niet zomaar alles. Wij zien dat als een geleidelijk proces en vertrekken in alles wat we doen vanuit onze kerncompetentie. Dat is het uitgeversvak. Als je de kunst van het uitgeven, de journalistiek en de creatieve kant beheerst, bezit je het hart van de sector. Om te overleven zoeken wij naar schaalvoordeel. In totaal hebben we in Nederland 1,4 miljoen kranten per dag. In al onze bedrijfsprocessen, of het nu gaat om druk, distributie of IT, zijn die voordelen te behalen. Maar zo’n zoektocht leidt tot moeilijke herstructureringen. Dat moet je altijd doen wanneer je overneemt en gaat integreren. Dat geeft financiële zuurstof om te kunnen investeren in digitaal en in je kern-metier. Alleen zo zorg je dat je door die transformatie gaat.'

Papier blijft
Van Thillo verwacht dat die transformatie op een moment een soort balans gaat vinden. 'Wij denken dat papier daarbij een belangrijke rol zal spelen. Wij zijn niet van de school die zegt: einde papier, alleen digitaal. Wij kijken naar de kracht van onze merken, zoals AD en de Volkskrant, en maken de optelsom van alles dat onder dat merk gebeurt. Zo zie je aan de ene kant winstgroei door consolidatie en integratie en aan de andere kant door echte groei.'
'Grote publiekstijdschriften hebben het echt moeilijk', zo vervolgt de welbespraakte Vlaming. 'Die werken op een ritme dat het hen bijna onmogelijk maakt om online constant in beweging te zijn. Er zullen altijd succesvolle titels zijn, maar die hebben een bijna iconische waarde, zoals Elle, Vanity Fair, Vogue of The Economist. In Nederland is Linda. een fantastisch succes, omdat zoiets online niet kan. Adverteerders hebben daar nog altijd veel interesse in.' 

De zaterdag als printmoment
De Persgroep zet bij de dagbladen in op de zaterdagkrant. 'Dat is een printmoment, het verschil tussen wat wij noemen laid back en lean forward (doet alsof hij op mobieltje tikt). Laat het op je afkomen. In het weekend heb je tijd. We zetten veel meer in op achtergronden, duidingsjournalistiek en de betere opinies. Kwaliteitsjournalistiek komt boven drijven. Ook de meer populaire pers gaat naar meer verdieping en betere service. Bij ons gaat het niet om de keuze ‘digitaal’ of ‘print’. Het gaat om de meest aangename vorm.'

Geen geloof in personalisatie bij dagbladen
De techniek maakt veel mogelijk, zoals personaliseren in print. Voor De Persgroep is dat niet interessant, legt Van Thillo uit: “Onze individualiserings-grens ligt bij de talloze regionale edities in al onze regiokranten. De technologie laat ons toe verder te individualiseren, maar dat is achterhaald, omdat het internet je toelaat om eindeloos te individualiseren. Ik denk dat print evolueert naar een product voor iedereen en wil je verder individualiseren, dan kan dat via een App. Ook codesystemen als de QR-code en Layar gaan het niet worden in de massaprintproducten. Mensen doen het niet. Je leest je magazine, moet je smartphone er bij pakken, je app downloaden en dan scannen. Dergelijke toepassingen werken eerder in de special interest-pers, waar mensen een zeer uitgesproken interesse hebben. Maar niet in alles wat groot publiek is. Daar geloof ik niet in.'

Verleiding door veredeling
Van Thillo gelooft wel in grafische "kunstjes". 'Je kan drukwerk een enorme meerwaarde geven met extra’s. Bladen blinken daar nog altijd in uit. Ik heb altijd geloofd in staaltjes meegeven, covers die open klappen en al die veredelingen, zoals mooie lak. Pas de bijzonderheden toe die de drukkerijsector bedacht om creatief om te gaan met vorm, inkt en luxe papier. Daar heb ik altijd in geloofd, omdat adverteerders dat waarderen. Het gaat hen uiteindelijk om differentiatie.'

Olifant met zeven poten
De recente toename van fake news is volgens de topman zorgwekkend. 'Privacy en vertrouwen in nieuws zijn twee thema’s die een probleem zijn op internet. De traditionele media, en we hebben onszelf er ook schuldig aan gemaakt, hebben gedurende jaren het internet gebruikt om zo veel mogelijk clicks te halen. Dan ga je fouten maken. Er komt een bericht binnen over een olifant met zeven poten en hup, dan is ’t gebeurd. Het is cheap, heeft geen diepgang en is supervluchtig. Traditionele media zien nu in dat dit niet kan. Want, als de titel vereenzelvigd wordt met fake news, dan tast dat het hele merk aan.' 

Waardering voor huis-aan-huis-drukwerk onderschat
Ook over het verbod van ongeadresseerd huis-aan-huis-drukwerk door de gemeente Amsterdam laat Van Thillo zich uit: 'Folders en huis-aan-huiskranten werken veel beter dan mensen vermoeden. Dan heb ik het over return on investment voor een adverteerder. Ik geloof dat die retailer daarom andere wegen zal zoeken om met een fysiek product bij de mensen te komen en dat zou wel eens ten goede kunnen komen van Huis-aan-Huis-kranten. Op voorwaarde dat de mensen de keuze maken om die HAH-krant te willen ontvangen.' Glimlachend: ' Ik vind het trouwens wel een moeilijke, dat de consument dan met een sticker moet gaan kiezen wat hij wil.' Van Thillo kent de problematiek, maar ook de oplossing en eindigt met een anekdote. 'Wij hebben in Brasschaat bij Antwerpen de Huis-aan-Huiskrant Brasschaatse Film. We hebben daarvoor stickers laten maken. Daarop stond: "Geen reclamedrukwerk -  Brasschaatse Film, Ja Alsjeblieft". De Brasschatenaren hebben dat massaal gedaan. De Brasschaatse Film is mede daardoor nog altijd de Bijbel van Brasschaat.'